Titulli:Do t’i vesh hiret me dritë
Autori: Nurie Baduni
Redaktor: Ismet Mehmeti
Kopertina: Dritan Thomaraj
Përgatiti për botim: Roland Lushi
Formati : 13.5x20cm
Të gjitha të drejtat i takojnë autores
Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16
Tiranë, dhjetor 2021
Shtypur në shtypshkronjën e shtëpisë botuese ADA
CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Baduni, Nurie Do t’i vesh hiret me dritё : poezi / Nurie Baduni ; red. Ismet Mehmeti.
– Tiranë : Ada, 2021
100 f. ; 20 cm.
ISBN 978-9928-362-15-5
1.Letërsia shqipe 2.Poezia
821.18 -1
DY FJALЁ PЁR LEXUESIN
Nurie Baduni është një poeteshë relativisht e re. Në klasifikimin e termit “e re” nuk kam parasysh moshën e saj, e cila në mënyrë të gjithanshme reflekton pjekuri, eksperiencë, kulturë, por në raportin e saj me poezinë: është libri i saj i parë me poezi (pas shumë botimeve në shtypin letrar të kohës, në faqen e saj të facebookut apo në rrjete të tjera sociale), por është një prezantim dinjitoz dhe me një titull domethënës: DO T’I VESH HIRET ME DRITЁ.
Duke i shfletuar faqet e këtij libri, poezi pas poezie vëren magjishëm hiret e saj krijuese, shpirtin e saj eksplorator, ndjeshmërinë e hollë, gjumin e arratisur, biseda me hënën, me detin, kur vjeshtën e merr për dore dhe ngazëllehet kur bëhet gjyshe. Gjerësia dhe shumëanëshmëria e mesazheve poetike vërehet shpejt, nuk gjen dy poezi njëlloj, nuk sheh përsëritje, poetesha i shtrydh mirë vargjet nga ujërat e tepërt, i qëndron korrekte ideve të saj, duke nxitur lexuesin të shfletojë librin deri në fund.
Në pjesën e parë “Përse qante deti me shami në dorë?” poetesha i ngjan një udhëtari që bën bilancin e rrugëtimit të saj, shkruar me një ndjeshmëri të hollë përgjegjësie në vargje: “Mendimet e virgjëra e të përdala, / Të harrakatura kohrave, / Luftojnë njëra tjetrën.”
Në pjesën e dytë “Erdha siҫ vijnë dallëndyshet” bën një lloj autobiografie artistike, për veten, familjen, të afërmit, thënë ndryshe transparencën e jetës së saj, të ngritur në art, me thjeshtësinë dhe vitalitetin që e karakterizon, duke e bërë të dashur për lexuesin. “45” është titulli i nje poezie: “Katër, pesë, / Fati më preu në besë, / Numër tek, / Unë tek” duke i dhënë vargut një ngarkesë emocionale, që e bëjnë poeteshën “e re” të veҫantë në llojin e saj.
Kapitulli i tretë “Do ti vesh hiret me dritë” (ndoshta më i realizuari i saj) nga i cili ka marre titullin edhe ky vëllim poetik, tregon qartë rritjen e mendimit, pjekurinë letrare dhe përsosmërine artistike.
Poetesha duket një njohëse e mirë e folklorit, një përpunuese e aftë e vargut popullor, që me talentin e saj e kthen motivin popullor në një mesazh të mirëfilltë poetik, “Hënë moj po të kërkoj, / Nëpër natë e nëpër terr, / Nga një kreshpë e tek një det, / Bardhë e bukur si argjend”, apo diku tjetër: “Rrugës më dole edhe më fole edhe të fola, / Faqen më preke edhe të preka edhe u dogja,/ ngrinë fjalët edhe mendimet edhe psherëtimat, / Shkrinë akujt, u veshën lëndinat, ҫelën trëndelinat.”
Gjashtëdhjetë poezi ndoshta janë shumë për një poeteshë që e ka librin e saj të parë, mund të thotë dikush. Por në rastin tonë nuk ka asgjë të tepërt, vargjet rrjedhin si ujëvara, poezitë e Nuries janë herë fluide, herë të prekshme e herë të zhurmshme si uturima e një katarakti. Këtu qëndron edhe origjinaliteti i saj.
ISMET MEHMETI
