Një ngjarje interesante e të shkruar bukur sjell këtë here autori KOZMA NASTO
Titulli: BJORNA – Roman
Botimi i parë: 2023
Përgatiti për botim: Roland Lushi
ISBN: 978-9928-398-43-7
Formati : 14x20cm
Të gjitha të drejtat i takojnë autorit
Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16
Tiranë, gusht 2023
CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Nasto, Kozma
Bjorna, roman/Kozma Nasto.
– Tiranë : Ada, 2023
96 f. ; 20 cm.
ISBN 978-9928-398-43-7
1.Letërsia shqipe 2.Romane
821.18 -31
Me gotat nëpër duar, dashamirësit kishin vënë në mes Helenën dhe tortën e pesë vjetorit të saj. Si bodyguard, nga mbrapa vajzës, i qëndronin të dy djemtë e miqve të ngushtë, të veshur shik me kostume e smoking dhe ngjanin si burra të mëdhenj. Të gjithë po këndonin këngën e ditëlindjes. Po më shumë se të tjerët dëgjohej zëri i paintonuar i Kristit. Bjorna u shkri së qeshuri. Mes gazit ajo i pëshpëriti së bijës:
– Heli! Mendo një dëshirë shpirt dhe fryi qiririt!
Shpërthyen duartrokitjet dhe puthjet. Kristi, tek puthi të bijën, nuk harroi të përqafojë edhe të shoqen, duke i pëshpëritur:
– Jam shumë i lumtur, zemra ime!
– Edhe unë shpirt. Lumturia nuk qëndron në vetë lumturinë tonë, por në arritjen e drejtë të saj. – Për një çast ajo u kujtua dhe trokiti gotën për të kërkuar vëmendje:
– Tani Heli do të na thotë dëshirën që ka menduar.
Bjorna mori vajzën në krah dhe e pyeti:
– E ke menduar dëshirën, Heli?
-Pooo, – foli vajza gjithë turp. Heshti për një çast pastaj ia priti me bujë. – Dua një vëlla!
Plasën duartrokitjet e të qeshurat. Bjorna kryqëzoi shikimin me të shoqin, gjithnjë duke qeshur. Dhe ai ngriti duart si për t’i thënë: “ S’kam ç’bëj. Do vajza…”
* * *
Por çfarë kishte ndodhur para pesë vjetësh…
Kur Bjorna ia tregoi të shoqit mes lotësh ndodhinë në dhomën katërqind e dy, ai u hutua dhe një “Moooos” e zgjatur i doli nga buzët, si një hardhuckë e trembur, që të rrëshqet mes këmbëve…
E mblodhi veten shpejt dhe e përqafoi me shumë ngrohtësi të shoqen:
– Ç’ishte kjo, moj shpirt?! Kyçin e suksesit e sajuam por derën nuk e gjetëm dot.
– Një mallkim, një mallkim nga perëndia! Ja çfarë ishte. – Ajo u shkreh në vaj në krahët e tij. – Më mallkuan ato foshnje të pafajshme që i përbuza. Si mbërrita deri tek ato fjalë?!… Si ma mbajti goja ?!…
– Ishe zemërhelmuar shpirt! Prandaj nuk dije çfarë thoje. Ai e qetësoi disi me puthje e ledhatime dhe kërkoi ta kthejë në humor. – S’ka gjë zemër… Nuk shkrepi pushka me të parën. Punë e madhe. Ta provojmë edhe njëherë sa jemi këtu.
– Jo,- i tha ajo prerë. – Në sytë e saj Kristi pa një brengë të madhe. – Nuk dua më të vjedh një fëmijë… Dua të birësoj një fëmijë.
… Dhe ashtu u bë…
Ata birësuan një foshnje dy muajshe, që natyrisht nuk ishte as e saja… E quajtën:” Helena” dhe e thërritën shkurt ”Heli”…Heli, që tani donte një vëlla…
