PËRPARIM HYSI është poeti që përthyhet dhe sikur del nga tri prizma të Lirikës Botërore: nga ai, ROBERT BËRNS, ESENIN dhe HAJNE, por i veshur stilistikisht me ngjyrat e arta të gjuhës së madhe SHQIPE, duke u përmasuar saktësisht si ata.
PËRJETIME POETIKE Nr. 11
PËRPARIM HYSI
Nuk ka moshë dashuria
Nuk ka moshë dashuria
Kështu flet e shkruan një plak
Sado ardhur pleqëria,
Ende i nxehtë imi gjak!
Shoh një sy e më bie syri
Shoh një buzë e goja lëng
Mendja mua ende s’më hyri
Koka seç ma bën tëng!
E më del tym nga koka
Mendjen dot nuk e mbledh
Shkon “ajo” e tundet bota
Teksa del, syrin ma hedh.
Po unë “bukën” s’e ha thatë
Nisem, sulem pas asaj
Ende vetes s’i them mjaft
Ta mohoj, s’e kam kollaj.
Moj fqinjë e bukur
Moj fqinjë e bukur, të lutem që të më falësh
Nuk është as e ndershme dhe nuk ka moral
Por ja që nuk është e mundur, kur me ty përballesh
Që sytë të mos i ngul, me neps si djall!
Jo se jam djall, por kam një shpirt të brishtë
Para së bukurës, sado plak, zë përulem
Të lutem, mos m’u zemëro, se faj nuk kam hiç
Në më mbetën sytë, falëm, të lutem.
Fajin e ka syri yt i madh dhe me bisht
Dhe, tek përballesh me mua, sikur më shpon
Zë më shfaqet nepsi i djalërisë
Dhe kur? Në këtë moshë të vonë.
Dhe…dhe
Dhe sytë bojëqielli, dhe buzët ngjyrëshegë
E humba, i mjeri, nga “dy mollët” mbi degë
Një trup i hollë, pothuajse fidan
Më nget një”kollë”, më”mbyti”,aman!
Të gjitha “nishanet” si me porosi
Dhe marr alarmet në pleqëri.
Dhe, nëse harroj qoftë njërën nga këto,
Në faqen e dheut, më mos më kërko.
Se qe, kush qe, por shkoi dhe iku
Dhe shkroi kështu, se qe “vapë korriku”.
Zemra ime
Si pirate zemra ime
Si, pak fshehtas, zë sulmon
Nga një mike tek një mike
Një për një i dashuron.
S’ju gënjej e kam dhënë prova
Se nuk pata veç një mike
Tash u plaka dhe u “lodha”,
Porse zemra rri në pritje.
Për t’u sulur si “pirate”
Sa tek njëra, tek një tjetër
Plaç, moj zemër, që s’u plake!
Plaça unë që jam i vjetër!
E fshehta e dashurisë
E fshehta e dashurisë është si një alfabet
Që, pa ia shpjeguar kujt, lexohet
Sado që këtë të fshehtë, kërkon ta mbash sekret
Duket sikur nga të gjithë shikohet.
Se zë e skuqesh në mjedis
Sikur të kesh bërë një faj.
E “fshehta” mend bërtet”biss”
Ta fshehësh, nuk është hiç kollaj.
Sa më tepër që do ta mbulosh,
Aq më tepër del në mejdan
Sa e lehtë është që të dashurosh
Aq e vështirë që ta mbulosh me “jorgan”.
Nesër
Ti më the:- Po të pres nesër!
(nesër,- the,- unë jam vetëm!)
Nuk e di, për një të”vjetër”
Nesër zgjat,pothuaj, një shekull!!!
Se do pres që të vijë nata
Po do pres, sa të zbardhë dita
Zbraza detin me lopata
Sepse syrin hiç s’e mbylla.
Ja, ku erdhi: zbardhi dita
(Tash e di që ti je vetëm)
Shkallët dy nga dy i ngjita
Jam “djalosh” dhe jam bërë “tjetër”.
E kur hyra (ndodhi sot)
E të mora ty në krah
Sot është bota, tjetër botë
Për të dy: tjetër dynja.
Kur ikën…
Kur ikën nga mikja me të cilën “flirtove”
Të duket vetja si diçka ke vjedhur
Të plotë dashurinë nuk e shijove
Dhe zë gjykon veten si “mendjerrrjedhur”.
Se pas të ndjek hija e moralit
Të duket vetja sikur ke bërë blasfemi
Hija e moralit? Më keq se sa e djallit
Nuk të lë morali të shijosh dashuri.
Kështu vazhdon dhe në shekullin XXI- një
Jemi “pasagjerë të mesjetës mbi trena modernë” *
Sado që për iks-mike lemza të zë
Morali të nxjerrë gjuhën made in thashë e them.
* varg i Kadaresë.
Të tregoj?!
Të tregoj se ç’fsheh përbrenda
Nuk e bëra dot.
Buzën tënde aq ma kënda
Këtë e them sot.
Që s’e putha, atëherë dihet
S’kam si e mohoj
Por dëshira ime s’ fshihet
Prapë e dëshiroj.
Por, mjerisht, ti ike larg
Unë mbeta në pritje
Shpirti imi u bë plagë
Veç për ty, moj mike.
Edhe pres që të vish prapë
Të them, çfarë s’të thashë
Të shërohet shpirti plagë
Nga buza- ilaç.
Dhe vjen papritur
Dhe vjen papritur si mes mjegullash
Portreti yt zë dhe më ravijëzohet
Kur më ikën sytë e për çfarë t’i dua vetullat
O ZOT si ndodhi? O dhimbje a durohesh?
Kështu ka ndodhur dikur në djalëri
Kur detit ne i hynim në këmbë
Por pse vjen e më shfaqesh tani
Kur dhe protezat i kam të vënë?
Brenga zë e më pushton
Siç më pushtoje me mall dikur
Ah,se ç’mall! Zemra më sëmbon
Por pse më bëhet sikur jemi bashkë, sikur..
Në dashuri
Në dashuri kurrë nuk e njoha tradhtinë
Kam qenë një mik besnik
Ashtu si Çifuti që ruante florinë
Për dashurinë dhe jetën kam vënë në rrezik.
Kam rrezikuar dhe ca si tepër
Kurrë një mike s’kam përfolur a dorëzuar.
O besojeni ju një burrë të vjetër
Që gjatë jetës shumë ka dashuruar.
Për femrat gjithmonë kam patur e kam respekt
Dhe kurrë nuk fal askënd që për to flet keq
Dashuria e femrave e mbush tonën jetë
Dhe kush i përbuz, të vejë mu në dreq!r
Dhe me vete bëj çudi
Prej kohësh ju kam dashur (ju dua dhe tani)
S’do mend: pak me veten bëj çudi!
Si është e mundur që të të dua kaq shumë
Sikur një ditë pa ty… dhe më zë më shkumë.
E gjeta sekretin.Tani mirë e di:
Ti je NËNA e fëmijëve të mi!
5 korrik 2017
Thuhet
Thuhet që EVA e mashtroi ADAMIN
Dhe burrat përsëri mbetën “ADAMË”
Se prapë mashtrohen, vazhdojnë avazin
Pas grave “vrapojnë” e janë si në alarm.
Sado që ka shumë prej tyre që hiqen burra
Gjasme nuk pyesin fare për gratë
Janë ca më keq: para grave si pula
Këtë e ka treguar historia… gjatë.
Për gratë janë falur mbretërira
Dhe perandorë para grave në gjunjë
Mbushur historia me dashuri- marrina
EVAT ADAMËT, kur duan, i çojnë për “ujë”.
I kapin prej veshësh si fëmijë çamarrokë
Dhe lozin me burrat ashtu si duan vet
Do thoni këto vargje i shkroi një “marrok”
Por ja tek deklaroj: po them një të vërtetë.
Marrë nga libri
“Nuk ka moshë dashuria” i Përparim Hysi
Botim i shtëpisë botuese “ADA”
